Parametry sieci energetycznej, niezawodność łańcucha zasilania.

Awaryjność sieci energetycznych. Mechanizmy zwiększania niezawodności zasilania odbiorców elektrycznych w przemyśle.

Parametry sieci energetycznej

Aktualny postęp technologii , a oprócz tego wzrastająca z każdym rokiem liczba odbiorów mocy elektrycznej popędza spółki dystrybucyjne do utrzymywania ponadprzeciętnej jakości dostarczanej mocy , a oprócz tego ciągłej poprawy niezawodności sieci przesyłowych.

Zachowanie parametrów w sieci, tych w stylu wartość napięcia jak też jego częstotliwość w stosownym zróżnicowaniu jest priorytetem wynikającym głównie ze ściśle określonych wartości napięć znamionowych, na jakich pracują niemal wszystkie urządzenia elektryczne podłączone do sieci.

W licznych obszarach przemysłu niedopuszczalna jest przerwa w dostawie mocy dłuższa aniżeli trochę sekundek biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia niebezpieczeństwa witalności albo życia ludzkiego, , a dodatkowo trwałych wad urządzeń. Niekiedy jest to związane jeszcze ze stratami finansowymi przedsiębiorstwa na dużą skalę.

Ciągłość dostaw i jakość energii

Utrzymywanie ciągłości dostaw bardzo dobrej jakości energii elektrycznej stwarza za to niemałe dylematy natury techniczno-ekonomicznej. Gigantyczna część elementów infrastruktury sieci dystrybucyjnych w Polsce wymaga modernizacji ewentualnie całkowitej wymiany. Wywołane to jest używaniem przestarzałych technologii konstrukcyjnych jak również kończącym się projektowym czasami korzystania prawie każdego maszyn przesyłowych, tych jak przewody, izolatory czy stacje transformatorowe.

Nie wszystkie z linii opracowane bądź zmodernizowane były poza tym w latach 70-tych ub. wieku, gdzie zalecany okres użytkowania to około dwadzieścia pięć lat. Tego typu stan rzeczy bez wątpienia wpływa na zwiększoną awaryjność sieci.

Linie napowietrzne

Dystrybucja energii elektrycznej na poziomie średnich (15-30 kV) i niewysokich (0,4 kV) napięć na polu Polski realizowana jest z użyciem linii napowietrznych jak również kablowych. Przeważający uczestnictwo powinno się do tego typu pierwszych, lecz w związku z rosnącą liczbą wykonywanych modernizacji proporcje dążą ku wyrównaniu. Linie napowietrzne mają tą wadę, że są sporo bardziej wystawione na niepożądane działanie warunków pogodowych, np.: silnych wiatrów, intensywnych opadów deszczu i śniegu, mrozu, burz. Innymi czynnikami wpływającymi na awaryjność linii napowietrznych są:

  • zwierzęta (w tym ptaki),
  • rozrastające się drzewa niszczące słupy bądź zrywające linie,
  • osoby postronne,
  • starzenie czy zmęczenie materiałów konstrukcyjnych.

Głównymi walorami tej natury linii jest o połowę o wiele mniejszy koszt tych wyżej wymienionych budowy niemniej jednak i utrzymywania, jednakże w dodatku i łatwiejszy dostęp w porównaniu do linii kablowych.

Podziemne linie kablowe

Linie kablowe odznaczają się tym, iż są prowadzone pod gruntem, co korzystnie oddziałuje na wizerunek oraz estetykę krajobrazu. Z tej przyczyny stawiane są zwłaszcza na terenach miejskich. Na awaryjność sieci kablowych składa się mniej czynników aniżeli w razie sieci napowietrznych. Najwyższy obecność wśród nich posiadają zwarcia występujące na tych liniach spowodowane przepaleniem bezpieczników bądź zużyciem materiału izolacyjnego. Na zepsucia sieci kablowych w znaczącej liczbie przypadków oddziałują na również roboty na budowę tworzone w tych przed chwilą wspomnianych okolicy, jak oraz błędy monterów pracujących przy instalacji takiej linii.

Wskaźniki niezawodności sieci

W elektroenergetyce do wyznaczenia niezawodności sieci przesyłowej użytkowane są wskaźniki SAIDI i SAIFI. SAIDI (System Average Interruption Duration Index) jest współczynnikiem określającym średni czas trwania systemowej przerwy wydłużonej (powyżej 3 minut) w dostawach energii elektrycznej przypadającej na jednego odbiorcę podłączonego do sieci podczas roku.

SAIFI (System Average Interruption Frequency Index) uwzględnia średnią częstość występowania przerw w dostawie energii i jest współczynnikiem stanowiącym liczebność klientów narażonych na efekty wszystkich przerw podczas roku, podzieloną przez łączną liczebność obsługiwanych klientów. Na pewno stawia się na dążenie do uzyskania jak najniższych wartości tych wskaźników poprzez choćby dobre tworzenie rozgałęzień sieciowych oraz dodatkowo odpowiednie rozmieszczenie łączników w sieci.

Przy wyborze odpowiedniego charakteru źródła zasilania rezerwowego przystoi spojrzeć na sporo bardzo poważnych aspektów. Po pierwsze przystoi scharakteryzować nakazy tyczące się niezawodności zasilania zakładu przemysłowego bądź budynku danej instytucji.

W związku z występowaniem przerw w dostawie mocy elektrycznej, co innymi słowy oznacza jej brak u odbiorcy w tym okresie czasu godzi się brać pod rozwagę rozszerzenie niezawodności zasilania poprzez zastosowanie np. jednostkowych źródeł zasilania rezerwowego. Powinien to charakterystyczne znaczenie w sytuacji klientów przemysłowych jak ponadto organów publicznych, w jakich brak mocy elektrycznej poprzez dłuższy okres zostać może katastrofalny w skutkach też spowodować pokaźne utraty pieniężne, a to odbija się na rentowności zakładu.

Bardziej szczegółowo, rozchodzi się o oznaczenie dopuszczalnych długości przerw w zasilaniu powodujących nieduże zaburzenia w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Jest związane tym ważna cecha wielorakich źródeł rezerwowych, którą staje się czas przełączania na zasilanie rezerwowe po zaniku napięcia na źródle podstawowym. Dla każdego kategorii zasilania rezerwowego ten czas jest inny. Prócz tego przystoi spojrzeć na moc dobieranego urządzenia jak także czas, w jakim będzie ono w stanie pokrywać ustalone zapotrzebowanie na energię bez udziału źródeł zewnętrznych.

W celu poprawy niezawodności zasilania wykorzystuje się dodatkowe źródła oraz urządzenia wspomagające.